cerada Grangé'ın üstüne yok (kusura bakma Gerritsen). Grangé her kitabıyla ayrı bir yolculuğa çıkarıyor okuyucuları. Kızıl Nehirler'de bu tarife aynen uyuyor.
Kitabın konusuna gelince: Guernon’da, Isére Bölgesinde, Grenoble yakınında küçük bir kente (üniversite kentinde), kampusun içinden geçen bir nehre hâkim kayalıkların arasına gömülmüş cenin pozisyonunda, gözleri yuvalarından çıkartılmış ve içleri nehir suyuyla doldurulmuş, işkence görmüş olarak cesedi bulunan Rémy Caillois ‘nın cinayetini araştırmak üzere Paris’ten gelen komiser Pierre Niémans’ın bu cinayeti aydınlatmaya çalışırken başından geçenleri anlatıyor. Ancak komiserin hiç beklemediği ikinci cinayette aynı şekilde ancak bu defa kurbanın elleri kesilmiş ve Vallernes buzulunun dört yüz metre derinliklerinde.
Bu olaylar gerçekleşirken Karim adlı bir kasaba komiserinin içinde olduğu bir soruşturmanın izleri bu cinayetlerle bağlantılıdır. Komiser Karim gece yarısı bir mezarlık saldırısından çok daha öteye giden soruşturmasında Niémans’la iş birliği yapar. Çünkü öldürülen iki kurbanda o gece mezara girenlerdi. Bunun yanında bu iki komiser yıllardır hiç kimse tarafından bilinmeyen bir gerçeği de ortaya çıkardılar. Ama Komiser Niémans katilin hiç beklemediği biri olduğunu öğrenince çok şaşırır. Ne var ki yapacak bir şey yoktur. Çünkü katil sevdiği kadın ve onun tıpatıp aynısı olan ikizidir. Sonunda Niémans, sevdiği kadın ve ikizi öldü. Daha ilk satırlarından insanı içine çeken müthiş bir roman. Zaten Grangé kendini bu yönüyle ortaya koyuyor.
0 yorum:
Yorum Gönder